Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

ΟΔΗΣΣΟΣ





Θα μπορούσε να διηγείται ο καταγόμενος από τη Γρανίτσα, τότε Ταγματάρχης Κωνσταντίνου Ιωάννης, από τις επιχειρήσεις στην Ουκρανία το 1919 :

Στις 7 Μαρτίου φτάνουμε στην Οδησσό. Η Θερμοκρασία είναι σταθερά τη μέρα 10 με 15 βαθμούς υπό του μηδενός. Δεν έχουμε τίποτα, οι στρατιώτες δεν έχουν καραβάνες και χρησιμοποιούν για δοχεία φαγητού κάτι παλιά κονσερβοκούτια, μας μοίρασαν κάτι ελάχιστα κλινοσκεπάσματα, και πολλές …… αγγλικές κουνουπιέρες! Παγώνουμε τα βράδια. Έξω από τη πόλη καταφθάνουν οι Μπολσεβίκοι.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ





Θα μπορούσε να διηγείται ο καταγόμενος από τη Γρανίτσα, τότε Ταγματάρχης Κωνσταντίνου Ιωάννης, από τις επιχειρήσεις στην Ουκρανία το 1919 :

Κατά το βράδυ στρατοπεδεύσαμε στο σιδηροδρομικό σταθμό στη Μπερεζόφκα. Υπήρχαν ξηλωμένες σιδηροδρομικές γραμμές μήκους 2 χιλιομέτρων και παρατημένα βαγόνια στα οποία στρατοπεδεύσαμε. Λίγο πιο μετά ακούστηκαν πυροβολισμοί από το μέτωπο και ένας απαίσιος βαρύς ήχος που ολοένα ερχόταν και πιο κοντά μας. Βγήκαμε έξω και στο σκοτάδι προσπαθούσαμε να έχουμε τον έλεγχο του στρατού μας…

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

ΜΗΝ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΦΟΡΜΗΝ....





Θα μπορούσε να διηγείται ο καταγόμενος από τη Γρανίτσα, τότε Ταγματάρχης Κωνσταντίνου Ιωάννης:

Τον Φεβρουάριο του 1919 διαταχθήκαμε να βοηθήσουμε το Γαλλικό εκστρατευτικό Σώμα στην Οδησσό που πολεμούσε εναντίον των Μπολσεβίκων, και προσπαθούσε να επαναφέρει τον Τσαρισμό στη Ρωσία. Μας στοιβάξαν σε ποταμόπλοιο και μπροστά πήγαινε παγοθραυστικό που έβγαζε τρομακτικούς ήχους, ανοίγοντας δρόμο στα παγωμένα νερά του Δνείπερου.

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ





Ήταν απογευματάκι, και μόλις έφεγγε το φως από τη Δύση, όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας έμπαινε στα ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης. Θα είχε μία ιδιαίτερη συζήτηση με τον τσάρο Αλέξανδρο, μακριά από πρωτόκολλα, πρακτικά και επισημότητες….

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΟΙΛΑΔΑ





Οι άνθρωποι της σκοτεινής κοιλάδας ζούσαν εκεί πάντα από όσο μπορούσαν να θυμούνται. Δεν τους άρεσε εκεί που ήταν, στο σκοτάδι και στη βρωμιά, και παραπονιόντουσαν πάντα για αυτό. Τους έφταιγαν αυτοί που κυβερνούσαν, η παιδεία, ο διπλανός, ο γείτονας, η μοίρα τους η κακή, υποτάσσονταν ωστόσο και κάναν ότι τους λέγανε γιατί δεν ξέραν κάτι καλύτερο να κάνουν και περιμέναν κάποιον να ‘ρθει να τους λυτρώσει, σαν Βασιλιάς, σαν Μεσσίας, σαν κάποιος ισχυρός που θα κατέβει από τον ουρανό.  

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

Η ΣΟΦΙΑ





Μια φορά και έναν καιρό, ένας αναζητητής της αλήθειας, ο Πέτρος, μην αντέχοντας να ζει σε ένα κόσμο ψευτιάς, βίας και βασάνων αποφάσισε να φύγει από τη μεγαλούπολη που έμενε και να πάει σε ένα χωριό, να ξεφύγει πια από ένα αρρωστημένο τρόπο ζωής και να γνωρίσει τη σοφία μέσα στους απλούς ανθρώπους και τη Φύση.

Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΣΩΝΙΑ





Ήταν κάποτε τρία μικρά λιανοπούλια, τρία τσώνια, από αυτά που ζούνε κοντά μας, που μαζεύονται κοντά στα σπίτια το χειμώνα, μπας και ξεκλέψουν κανένα σποράκι, και την Άνοιξη ξεχύνονται χαρούμενα χαλώντας τον κόσμο με τα τιτιβίσματα και τα παιχνίδια τους.

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΦΤΑΝΕΙ ... (ΣΕΙΡΑ)





Το αγόρι ανέβαινε το λασπωμένο ανήφορο, υπό βροχή, ξυπόλητο, ρακένδυτο, ξαμαλλιασμένο, σαν ξεχασμένο ξωτικό. Ήταν μουσκεμένο μέχρι το κόκκαλο, σε αυτή τη πορεία του μέχρι το βουνό. Ζούσε μία φοβερή ένταση, που δεν οφειλόταν στο φθινοπωρινό μπουρίνι. Το πρόσωπο του ήταν σκαμμένο από τα κλάματα, τα μάτια του κατακόκκινα. Είχε φτάσει πια στα ομαλά του βουνού, αριστερά ήταν οι λάκκες και το κονάκι του τσοπάνου του πατέρα του. Δεξιά…., ο γκρεμός. Το αγόρι έστριψε δεξιά με αποφασιστικότητα.